چکیده: در دنیای امروز میزان بهرهگیرى مطلوب و بهینه از منابع و امكانات موجود در جهت نیل به اهداف اقتصادى یكى از معیارهایى است كه درجه توسعهیافتگى جوامع را نمایان مىسازد. بهرهورى در استراتژى توسعه اقتصادى كشورها، امروزه جایگاه ویژهاى پیدا كرده است، به گونهاى كه هم در سطح خرد و هم در سطح كلان تمامى گروههاى مختلفى كه در ارتباط با مسایل اقتصادى قرار دارند و انگیزههاى رشد و ترقى را در فكر مىپرورانند، توجه خاصی بدان دارند. بهرهورى به عنوان معیار بهبود وضعیت اقتصادى هم در مؤسسات تولیدى و خدماتى و هم در سطح فعالیتهاى بخشهاى مختلف اقتصادى و كل اقتصاد، مورد توجه قرار دارد. برخلاف معیار سود كه تا مدتها تصور مىشد نشاندهنده كارآیى و عملكرد مثبت یك واحد تولیدى و خدماتى مىباشد، در حالى كه تحت تأثیر شدید قیمتهاى كالاهاو خدمات قرار دارد، بهرهورى به دور از نوسانات قیمت در بازار، قدرت انعكاس واقعیات و درجه موفقیت واحدهاى تولیدى و خدماتى را دارا مىباشد. اهمیت بهرهورى در افزایش رفاه ملى، امروزه، به طور عام پذیرفته شده است. تمام فعالیتهاى انسانى از بهبود بهرهورى منتفع مىگردد. افزایش در محصول ناخالص ملى (GNP)، بیشتر بر اثر بهبود در میزان بهرهمندى مطلوب از منابع به وجود مىآید، تا به كارگیرى كار و سرمایه اضافى. همچنین افزایش بهرهورى مستقیماً بر سطح زندگى مؤثر است، زیرا سهم مشاركت گروههاى ذىنفع از دستاوردهاى حاصل از بهرهورى چنانچه توزیع صحیحى انجام گیرد در رفاه اجتماعى تأثیر قابل ملاحظهاى خواهد گذاشت.
...
فرمت فایل: DOC (ورد 2003) قابل ویرایش تعداد صفحات: 40